көл

сущ.

зола́, пе́пел || зо́льный, пе́пельный

агач көле — древе́сная зола́

тәмәке көле — таба́чный пе́пел

кайнар көл — горя́чий пе́пел; пе́пел с тле́ющими угля́ми

тротуарга көл сибү — посы́пать тротуа́р золо́й

радиоактив көл — радиоакти́вный пе́пел; радиоакти́вные оса́дки

көл селтесе — зо́льная щёлочь

көл өеме — пе́пельная ку́ча

- көл булу

- көл хәленә килү
- көл кебек
- көл савыты
- көл суы
- көл төсле
- көл төсендәге
- көл чүплеге
- көлгә әйләндерү
- көлгә әйләнү

••

көл булып күккә очу — см. көлгә очу

көл йоттыру — обману́ть (кого-л.), подсу́нуть старьё

көл киселү — см. көл кебек булу

көл сипкәндәй булды — как (сло́вно, бу́дто) в во́ду ка́нул

көлдән торгызу — возроди́ть из пе́пла

көлдән төймә төю — ма́стер на все ру́ки

- көл кебек булу

- көле күккә очу
- көлен күккә очыру
- көл итү
- көлгә очу